به نام او-سلاام

كيش  كاسيان  : 

كيش كاسيان  را  شايد  نخستين  نقش  پناهگاه  جنوبي دره  مير ملاس  واقع در كوه   سَر سُر حسن  شان  كوهدشت   نقطه  عطفي  در  پژوهش  براي  دانستن   نخستين   جلوه ها  از  باورهاي  آنان  به  نيروي خدايان  باشد  از  نقش ها   در  مفرغ ها  مركب از  شكار  و  بت  است   يعني  مجموعه اي  از  از كله  قوچ  با  شاخهاي  نيمدايره اي  كه  درون   هر  دايره  شاخ  و  يا  حلقه   صورتي  از  انسان  خدا  نما  جلوه  مي كند.   

مفرغهاي  داراي  سر  قوچ   و  حلقه  ، گاه  بر معبد ها  نياز  مي  شده  است  و  گاهي  هم  طلسمي  براي  همراه  داشتن   هنگام   شكار  رفتن   كه  آنها  را بر يراق  لگام  اسبان  شكارچيان  مي آويخته   اند و  سرانجام  پس از  مرگ  شكارچي  ،  همراه  وي  به  خاك  سپرده   مي  شدند  .  اين  حلقه  بعد از  حمله  تازيان  بر  روي نقوش  به  صورت  بسته  و  باز  در معماري  و  سفالگري  و  نقاشي  و  مينياتور  به  كار  گرفته  شد   و  به  عنوان  طلسم  و حرز  حلقه اي  بر درهاي خانه   شد  تا  به هنگام   در زدن   خبر هاي  با  شكوه  و خوب  را نويد  دهد  .يكي  از  خدايان  آنها  به  نام  كاشو نه  تنها  جنبه  خدايي  داشت  بلكه   نام  نياي  قبيله   كاسيان  نيز  بود   .  خدايان  كاسيان  با  خدايان   بابليان  متفاوت  بودند   ولي  كاسيها  هم    خدايان  ديگري  هم  داشتند  كه براي  بابليها  مورد احترام  بود  اما  بعد از   سقوط دولت  كاسيان  ،  بابليها   پرستش  آنها   را   ترك  كردند  .